Babytijgers knuffelen
Blijf op de hoogte en volg Elske
24 Januari 2014 | Zuid-Afrika, Port Alfred
Hallo allemaal!
Het werd weer is tijd voor een berichtje en aangezien ik niet echt kan bewegen omdat de voorkant van mijn lichaam in brand staat, hebben we tijd genoeg!
Laten we beginnen bij vorige week zondag, Overdag hadden we een cruise en een braai halverwege de cowie river. De cruise kregen we omdat we hadden geholpen bij het youth camp. Helaas was het weer niet zo heel erg lekker maar uit principe met het jurkje op het dek liggen. Bij de braai plek aan gekomen stond er een giraffe op knuffel bare afstand op ons te wachten. Het is bizar om zon groot dier zo dicht bij je te hebben staan en dat je hem kan aanraken. (tamme giraffe). Zoals gewoonlijk inmiddels beginnen we de week met een cocktailtje bij barmuda. Met de voornemens, op school eten, verder niet stappen en geen leuke dingen doen want de vakantie komt er aan! Zoals we allemaal weten, goede voornemens komen niet altijd uit, maar voor de verassing heb ik het aardig volgehouden.
Maandag heb ik een dagje vrij genomen van stage omdat ik een verslag maken moest. Ik zou verder de week geen tijd hebben en had al vaker 6 dagen per week gedraaid dus dat moest helemaal goed komen! 14 blz. vol Engelse woorden! Het is mij gelukt! Het is een hele ervaring om opeens in het Engels verslagen te moeten gaan schrijven.
Dinsdag hebben we projecten bezocht in Grahamstown. Onze supervisor werkt daar en ze wou het graag laten zien. Met het idee dat we naar township projecten gingen en best heftige dingen zouden zien ging ik die kant op. Maar de projecten vielen behoorlijk mee. Het was een ziekenhuisproject voor mensen met hiv/aids, een project voor verstandelijk/lichamelijke beperkte kinderen, een project voor kinderen die verwaarloosd/mishandeld etc. werden. We hebben hierbij geen cliënten gezien. Maar het zijn organisaties die we ook in Nederland hebben met net zoveel structuur en duidelijkheid. Het was voor mij goed om te zien dat dat hier ook bestaat. Als wij deze organisaties nodig hebben bij onze projecten mogen we ze bellen en we kunnen trainingen van ze krijgen. Hierdoor kunnen we nog meer leren!
Woensdag was het weer een stagedag. Het blijft mij elke keer weer bewonderen hoe de mensen hier met elkaar om gaan. We speelden een spelletje en de kleine kinderen werden gewoon aan de kant geduwd (en niet zachtjes), en soms zijn ze weer te lief voor elkaar. Ik krijg hier nog niet echt een logica in en blijf dit observeren. Het is ook lastig wanneer je een kind aandacht moet geven als het huilt. De ene keer geef ik weer te veel aandacht terwijl ik de andere keer zeg, kijk me is aan, lach, kijk je hebt een lach dan gaan we weer door. En dan geeft mama weer meer aandacht. Ik weet niet of het verschilt per kind of waar het aan ligt maar het blijft zoeken.
Ook zijn we bezig met kleding in te zamelen voor kerst voor de kinderen. De kinderen krijgen elk jaar met kerst kleding van het project en hiervoor zijn de stagiaires en vrijwilligers voor aangewezen. We hebben behoorlijk wat ingezameld alleen helaas niet genoeg voor de kleinere kinderen. Hier gaan mij morgen de hele ochtend mee bezig om dit nog voor elkaar te gaan krijgen. Woensdag vieren we hier het kerst feest.
Woensdag is het ook de officiele stapavond hier, helaas zijn alle locals weg en komen alle vakantiegasten (dragon ball z mensen). Dit brengt niet een heel leuk sfeertje, veel patser gedrag en saaie muziek. Dus deze avond duurde niet zo lang.
Donderdag was Tamara jarig. Een andere stagiaire bij Ingubo. Toen we binnen kwamen stonden ze te zingen. Een heel mooi gezicht en een heel mooi gebaar. Daarna werd er veel geknuffeld en was het erg gezellig, verjaardag spelletjes als snoep happen en stoelendans gedaan. Heel erg leuk! Er begint steeds meer een band te komen met de kinderen en het lukt me ook steeds beter om mijn grenzen neer te zetten zodat ik niet 20 kinderen om me heen heb hangen die aan me lopen te plukken.
’s avonds zijn we uit eten geweest voor Tam haar verjaardag. Het voornemen werd verbroken. Een lekkere struisvogelbiefstuk met een voorafje van slakken. Brrr… het was best lekker om te eten alleen het idee stond me niet aan, dus na 1 lieten we het maar wezen. Ik heb verder lekker genoten van de rest van het eten!
Vrijdag was ik alleen op stage. Ik raakte in gesprek met het meisje dat in het begin een epileptische aanval heeft gehad. We kregen het er over hoe het nu met haar ging en ze vertelde dat het goed ging. Ze vertelde dat als god vond dat het haar tijd was, dat ze dat zou accepteren en dat hij nu voortekenen geeft dat ze binnen komt opgehaald word. Ik heb het hier heel moeilijk mee gehad. Want kan je vertellen dat het een ziekte is of verbreek je dan het geloof of wat doe je. Ik heb er voorzichtig op aangestuurd dat ik mensen ken die het zelfde hebben als haar maar dat die nog heel lang en gelukkig leven. En het laatste wat ze daar op zei is mijn tijd is gekomen als hij het zegt. Ik vind het heel bijzonder en mooi hoe ze hier geloven.
Vrijdag avond zijn we naar barmuda gegaan omdat daar een bandje zou optreden. Na lang wachten (T.I.A) begonnen ze te spelen. Jaaaaa! Mijn muziek! Terug denkend aan Duitsland en hun muziek op en top genieten!
Zaterdag was het dan eindelijk zo ver om op pad te gaan naar het Seavieuw Lion Park in Port Elizabeth. De naam zegt het al: leeuwen! Na een reisje van 2 uurtjes kwamen we bij het park. We betaalden een kaartje voor 3 euro en moesten verder rijden. Niet voorbereid dat we half de jungle in reden en dat we al begonnen aan een game drive. Langzaam maar zeker begonnen we dieren te spotten en zaten we allemaal opgewonden in de stoel want hier zouden de leeuwen ook rond lopen. Na heel wat diertjes te hebben gespot kwamen we aan bij allemaal kooien. Hier zaten de leeuwen en tijgers in. Heel bizar om ze van zo dicht bij te zien. Na een tijdje rondgelopen te hebben kregen we wel wat trek dus door naar het restaurant. En daar vonden we de baby leeuwtjes, tijgers, hyena’s en timon en pumba! Ogen uitgekeken en al snel de keuze gemaakt ik ga baby tijgers knuffelen. Op het moment dat ik het hok binnen stapte sloeg mijn hart over, ze keken je in de ogen en het zijn en blijven bedreigende dieren maar na een korte kennismaken waren het net kleine katjes (tijger van elma en jaap kwam in de buurt). Knuffelen en kopjes en zelfs een soort van spinnen. Heel bizar en ik blijf er maar bij glimlachen als ik er aan denk!
Later zijn we terug gereden en nog even naar het strand geweest, en met een goed geluk hebben we dolfijnen gespot! Super gaaf! Zo krijg je toch wel veel me op 1 dag. Heerlijk genoten! En met een uitgerust gevoel stonden we zondag weer op.
Zondag was een hele mooie dag en was de keuze al snel gemaakt om naar het strand te gaan. Een plek opgezocht waar het veilig was om te zwemmen, gaaf om in hoge golven te staan. Met een veilig gevoel omdat de reddingsbrigade op een afstandje stond toe te kijken. Op een gegeven moment werd de stroming te sterk en is iemand van ons het strand opgesmeten en had hij zijn buik open gehaald. Dit gebeurde nog een paar keer en toen was de plezier over. Nog lekker op het strand liggen ontspannen en mensen ingraven en het was weer voorbij.
Op naar huis waar mij een geweldig skype gesprek stond te wachten. Mijn zusje ging mij vertellen dat ze verloofd is! Tranen met tuiten gehuild van dit nieuws! En hier moesten we natuurlijk op drinken: Barmuda cocktail time! ( op zondag heb je happy hour en betaal je 2,50 voor 2 cocktails ;) ) En zo eindigde een hele mooie week en begonnen we een hele mooie week.
Helaas werd ik vanochtend wakker en kwam ik er achter dat mijn bikini in mijn lijf getatoeëerd staat. Hopelijk is dit snel voorbij en kunnen wij vrijdag mooi op reis! Vanaf vrijdag begint onze reis via de gardanroute richting kaapstad. Er staan vele dingen gepland om te doen, maar dat wordt allemaal verteld als ik weer terug ben! Het duurt dus zeker wel 3 a 4 weken voordat er weer een blog op staat, maar dan hebben jullie genoeg te lezen.
Heel veel liefs,
Het werd weer is tijd voor een berichtje en aangezien ik niet echt kan bewegen omdat de voorkant van mijn lichaam in brand staat, hebben we tijd genoeg!
Laten we beginnen bij vorige week zondag, Overdag hadden we een cruise en een braai halverwege de cowie river. De cruise kregen we omdat we hadden geholpen bij het youth camp. Helaas was het weer niet zo heel erg lekker maar uit principe met het jurkje op het dek liggen. Bij de braai plek aan gekomen stond er een giraffe op knuffel bare afstand op ons te wachten. Het is bizar om zon groot dier zo dicht bij je te hebben staan en dat je hem kan aanraken. (tamme giraffe). Zoals gewoonlijk inmiddels beginnen we de week met een cocktailtje bij barmuda. Met de voornemens, op school eten, verder niet stappen en geen leuke dingen doen want de vakantie komt er aan! Zoals we allemaal weten, goede voornemens komen niet altijd uit, maar voor de verassing heb ik het aardig volgehouden.
Maandag heb ik een dagje vrij genomen van stage omdat ik een verslag maken moest. Ik zou verder de week geen tijd hebben en had al vaker 6 dagen per week gedraaid dus dat moest helemaal goed komen! 14 blz. vol Engelse woorden! Het is mij gelukt! Het is een hele ervaring om opeens in het Engels verslagen te moeten gaan schrijven.
Dinsdag hebben we projecten bezocht in Grahamstown. Onze supervisor werkt daar en ze wou het graag laten zien. Met het idee dat we naar township projecten gingen en best heftige dingen zouden zien ging ik die kant op. Maar de projecten vielen behoorlijk mee. Het was een ziekenhuisproject voor mensen met hiv/aids, een project voor verstandelijk/lichamelijke beperkte kinderen, een project voor kinderen die verwaarloosd/mishandeld etc. werden. We hebben hierbij geen cliënten gezien. Maar het zijn organisaties die we ook in Nederland hebben met net zoveel structuur en duidelijkheid. Het was voor mij goed om te zien dat dat hier ook bestaat. Als wij deze organisaties nodig hebben bij onze projecten mogen we ze bellen en we kunnen trainingen van ze krijgen. Hierdoor kunnen we nog meer leren!
Woensdag was het weer een stagedag. Het blijft mij elke keer weer bewonderen hoe de mensen hier met elkaar om gaan. We speelden een spelletje en de kleine kinderen werden gewoon aan de kant geduwd (en niet zachtjes), en soms zijn ze weer te lief voor elkaar. Ik krijg hier nog niet echt een logica in en blijf dit observeren. Het is ook lastig wanneer je een kind aandacht moet geven als het huilt. De ene keer geef ik weer te veel aandacht terwijl ik de andere keer zeg, kijk me is aan, lach, kijk je hebt een lach dan gaan we weer door. En dan geeft mama weer meer aandacht. Ik weet niet of het verschilt per kind of waar het aan ligt maar het blijft zoeken.
Ook zijn we bezig met kleding in te zamelen voor kerst voor de kinderen. De kinderen krijgen elk jaar met kerst kleding van het project en hiervoor zijn de stagiaires en vrijwilligers voor aangewezen. We hebben behoorlijk wat ingezameld alleen helaas niet genoeg voor de kleinere kinderen. Hier gaan mij morgen de hele ochtend mee bezig om dit nog voor elkaar te gaan krijgen. Woensdag vieren we hier het kerst feest.
Woensdag is het ook de officiele stapavond hier, helaas zijn alle locals weg en komen alle vakantiegasten (dragon ball z mensen). Dit brengt niet een heel leuk sfeertje, veel patser gedrag en saaie muziek. Dus deze avond duurde niet zo lang.
Donderdag was Tamara jarig. Een andere stagiaire bij Ingubo. Toen we binnen kwamen stonden ze te zingen. Een heel mooi gezicht en een heel mooi gebaar. Daarna werd er veel geknuffeld en was het erg gezellig, verjaardag spelletjes als snoep happen en stoelendans gedaan. Heel erg leuk! Er begint steeds meer een band te komen met de kinderen en het lukt me ook steeds beter om mijn grenzen neer te zetten zodat ik niet 20 kinderen om me heen heb hangen die aan me lopen te plukken.
’s avonds zijn we uit eten geweest voor Tam haar verjaardag. Het voornemen werd verbroken. Een lekkere struisvogelbiefstuk met een voorafje van slakken. Brrr… het was best lekker om te eten alleen het idee stond me niet aan, dus na 1 lieten we het maar wezen. Ik heb verder lekker genoten van de rest van het eten!
Vrijdag was ik alleen op stage. Ik raakte in gesprek met het meisje dat in het begin een epileptische aanval heeft gehad. We kregen het er over hoe het nu met haar ging en ze vertelde dat het goed ging. Ze vertelde dat als god vond dat het haar tijd was, dat ze dat zou accepteren en dat hij nu voortekenen geeft dat ze binnen komt opgehaald word. Ik heb het hier heel moeilijk mee gehad. Want kan je vertellen dat het een ziekte is of verbreek je dan het geloof of wat doe je. Ik heb er voorzichtig op aangestuurd dat ik mensen ken die het zelfde hebben als haar maar dat die nog heel lang en gelukkig leven. En het laatste wat ze daar op zei is mijn tijd is gekomen als hij het zegt. Ik vind het heel bijzonder en mooi hoe ze hier geloven.
Vrijdag avond zijn we naar barmuda gegaan omdat daar een bandje zou optreden. Na lang wachten (T.I.A) begonnen ze te spelen. Jaaaaa! Mijn muziek! Terug denkend aan Duitsland en hun muziek op en top genieten!
Zaterdag was het dan eindelijk zo ver om op pad te gaan naar het Seavieuw Lion Park in Port Elizabeth. De naam zegt het al: leeuwen! Na een reisje van 2 uurtjes kwamen we bij het park. We betaalden een kaartje voor 3 euro en moesten verder rijden. Niet voorbereid dat we half de jungle in reden en dat we al begonnen aan een game drive. Langzaam maar zeker begonnen we dieren te spotten en zaten we allemaal opgewonden in de stoel want hier zouden de leeuwen ook rond lopen. Na heel wat diertjes te hebben gespot kwamen we aan bij allemaal kooien. Hier zaten de leeuwen en tijgers in. Heel bizar om ze van zo dicht bij te zien. Na een tijdje rondgelopen te hebben kregen we wel wat trek dus door naar het restaurant. En daar vonden we de baby leeuwtjes, tijgers, hyena’s en timon en pumba! Ogen uitgekeken en al snel de keuze gemaakt ik ga baby tijgers knuffelen. Op het moment dat ik het hok binnen stapte sloeg mijn hart over, ze keken je in de ogen en het zijn en blijven bedreigende dieren maar na een korte kennismaken waren het net kleine katjes (tijger van elma en jaap kwam in de buurt). Knuffelen en kopjes en zelfs een soort van spinnen. Heel bizar en ik blijf er maar bij glimlachen als ik er aan denk!
Later zijn we terug gereden en nog even naar het strand geweest, en met een goed geluk hebben we dolfijnen gespot! Super gaaf! Zo krijg je toch wel veel me op 1 dag. Heerlijk genoten! En met een uitgerust gevoel stonden we zondag weer op.
Zondag was een hele mooie dag en was de keuze al snel gemaakt om naar het strand te gaan. Een plek opgezocht waar het veilig was om te zwemmen, gaaf om in hoge golven te staan. Met een veilig gevoel omdat de reddingsbrigade op een afstandje stond toe te kijken. Op een gegeven moment werd de stroming te sterk en is iemand van ons het strand opgesmeten en had hij zijn buik open gehaald. Dit gebeurde nog een paar keer en toen was de plezier over. Nog lekker op het strand liggen ontspannen en mensen ingraven en het was weer voorbij.
Op naar huis waar mij een geweldig skype gesprek stond te wachten. Mijn zusje ging mij vertellen dat ze verloofd is! Tranen met tuiten gehuild van dit nieuws! En hier moesten we natuurlijk op drinken: Barmuda cocktail time! ( op zondag heb je happy hour en betaal je 2,50 voor 2 cocktails ;) ) En zo eindigde een hele mooie week en begonnen we een hele mooie week.
Helaas werd ik vanochtend wakker en kwam ik er achter dat mijn bikini in mijn lijf getatoeëerd staat. Hopelijk is dit snel voorbij en kunnen wij vrijdag mooi op reis! Vanaf vrijdag begint onze reis via de gardanroute richting kaapstad. Er staan vele dingen gepland om te doen, maar dat wordt allemaal verteld als ik weer terug ben! Het duurt dus zeker wel 3 a 4 weken voordat er weer een blog op staat, maar dan hebben jullie genoeg te lezen.
Heel veel liefs,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
