De eerste week!

Hallo lieve allemaal,

Inmiddels hebben wij waarschijnlijk slechter weer dan in Nederland. Sinds gisteravond stormt het al, onweer, harde wind en veel regen. Het kamp valt dus ook een beetje in het water, en voor mij al helemaal. Ik heb inmiddels een mengeling van uitdroging/ zonnesteek en uitputtingsverschijnselen. Wat het precies is… geen idee! Ben gister voor een tijdje in het ziekenhuis opgenomen aan het infuus en daarna ging het al een stuk beter. De pijnstillers zorgen er voor dat ik heel veel slaap, is ook niet verkeerd maar helaas heb ik het kamp dus eigenlijk niet heel erg mee gemaakt.

Alleen de eerste dag en dat was al een hele ervaring. We waren al twee dagen aan het trainen met paard rijden/ zwemmen/ kano varen etc. allemaal heel interessant en toen hadden we nog mooi weer. De eerste dag was het ook heel erg lekker weer, wel afwisselend maar het was droog.

We hebben de anticipanten ontvangen en naar binnen geleid waar ze zich konden inschrijven. We zaten dus eigenlijk de hele tijd lekker in het zonnetje. ’s Middags gingen we naar Nemato. Een township in Port Alfred, waar waarschijnlijk ook mijn stage zal plaatsvinden. Hier gingen we met ongeveer 150 jongeren vuilnis rapen zodat de straten weer netter werden. De jongeren hielpen super mee, en zongen ondertussen. Ook werd er veel gedanst. Er kwamen veel mensen naar buiten om te kijken en kinderen begonnen te lachen en te zwaaien. We probeerden mee te doen met de dans maar uiteindelijk hielden we het maar bij klappen want het gaat zo snel allemaal.

Toen we weer op het kamp kwamen gingen we kennismakingsspellen doen. Eerst deden we er een aantal uit Nederland en daarna kwamen ook de Afrikaanse spellen. Erg leuk en je maakte goed contact met de jongeren. ’s Avonds kwam er een gastspreker en vertelden of deden de participants ook een aantal dingen. Erg leuk hoe er allemaal op gereageerd werd. Helaas werd er wel veel gepraat in “””” geen idee, geen afrikaans. Een bepaalde taal die ze in deze omgeving spreken. Hierdoor verstonden we weinig en toen was het voor mij ook al het einde. Ik ben toen nog wezen slapen in de tent, wat geen slapen genoemd kon worden want het omweerde en om kwart over 4 gingen de fluitjes: SPORTEN! Toen was het voor mij ten einde en ging ik naar de dokter.

Inmiddels hebben we ook een aantal dingen in gepland. Het weekend van 29 November gaan we met een groepje van 7 paardrijden en kamperen in een boomhut. Met een kampvuur, zwemwater en veel gezelligheid erbij. Ook is de zee in de buurt. We gaan over het strand en door de duinen en hopen dat we dan nog wat walvissen kunnen spotten.
Met kerst reizen we met zijn vijven langs de kust richting Cape Town. En met oud en nieuw zijn we in Cape Town. Iedereen van stenden gaat hier oud en nieuw vieren dus zijn we met een grote groep. Super gezellig! Daarna reizen we door het land weer terug en dan zitten de twee weken vakantie er al weer op.

Het is nu nog afwachten op het rooster. Maandag beginnen we met een les over de appartheid. Erg interessant. Daarna nog een aantal lessen en smiddags gaan we de projecten bij langs. Dit doen we dinsdag ochtend ook en s middags gaan we kiezen in welk project we stage gaan lopen. En dan begint het echt. Inmiddels hebben we ook al genoeg uur gemaakt dus het zit wel redelijk oké!

Hoe het ziekenhuis hier is? (een vraag die veel gesteld word) Ja, er is een keuze tussen voor iedereen en voor de rijken.(weet de precieze naam niet, laten we zeggen goedkoop en duur) In eerste instantie wou ik voor iedereen gaan maar er werd vanuit het kamp aangeraden om voor de rijken te kiezen want je wordt er beter en sneller behandeld. Niet vergeten dat we daar om 6 uur s ochtends aankwamen en ik wou er zo snel mogelijk weg. Helaas gebeurde dat niet, eerst allerlei testen. Dit ging allemaal heel bot en vlug. Maar ik hoefde niet zo lang te wachten als in Nederland. Daarna een tijd wezen liggen en toen kreeg ik een pijnstiller in mijn bil gespoten en een infuus. Wat er in zat? Geen idee! Daarna ging mijn begeleider weg en lag ik daar alleen, beetje in paniek maar mijn pijnstiller werkte tevens als slaapmiddel dus lekker veel geslapen. Om 9 zei ik dat ik wel weg wou omdat mijn infuus klaar was. Lang gewacht op de dokter. Volgens mij omdat ik voor de dure ging kwam er om het kwartier wel iemand aan mijn bed als ik niet sliep om een praatje te maken. Dit scheelde wel weer. Gelukkig om 10 uur werd ik officeel ontslagen. En mocht in naar huis. Het ziekenhuis is best netjes maar niet te vergelijken met iets dat ik ken. Dus nouja.. hele ervaring rijker en we doen alles in de eerste week. :D

Groetjes uit Port Alfred,
Hakuna matata!
Het komt allemaal goed hier!